ایسنا نوشت: کارگردان فیلم «ملکه» که در مناطق زلزلهزده کرمانشاه حاضر شده بود، خطاب به مردم گفت: توصیه و خواهشام این است که مردم اعتماد بکنند و با توجه به اینکه هلال احمر و ارتش، منطقهی زلزله زده را بهتر میشناسند و میتواند آنجا را کنترل بکند،آنها بهتر و زودتر میتوانند کمکها را به نیازمندان واقعیاش برسانند و در نهایت اجناس حیف و میل نمیشود.
محمد علی باشه آهنگر با اشاره به تجربه حضورش در زلزلههای بم،بوئین زهرا، ورزقان و جنگ تحمیلی ادامه داد: به نظرم مدیریت در زلزله کرمانشاه نسبتا خوب بوده است و طبق آنچه در منطقه زلزله زده دیدم، میزان نیازمندیهای مردم این منطقه تا روز چهارم پس از زلزله فوق العاده زیاد است؛ آنقدر زیاد که در برخی روستاهای سر راهی، برخی اجناس که ممکن است بعدا به آن نیاز داشته باشند، در حال حیف و میل شدن است.
این کارگردان با اشاره به مشاهداتش با بیان اینکه "برخی کنسروها و آبها داره زیر آفتاب فاسد میشود و بسیاری از لباس ها بیش از اندازه است" در عین حال خاطرنشان کرد: روستاهایی که از سر جاده فاصله دارند الان به کمکها نیاز بیشتری دارند. به همین دلیل آنجاها باید کدگذاری و پلاکگذاری و شناسایی بشود تا کمکها به دستشان برسد و این روند به کمک و همکاری دهیارها،فرمانداریها،ارتش، سپاه ،هلال احمر و بهزیستی نیاز دارد.
باشه آهنگر در بخش دیگری از این گفتوگو دربارهی برخی حاشیهها در فضای مجازی دربارهی حوادث و اتفاقات گفت: به نظرم فضای مجازی کارکرد دو گانه دارد، یک کارکردش این است که همه را مصمم میکند و برای کمک رسانی ایجاد وحدت میکند ولی بسیاری از بانیهای شبکههای مجازی و تلگرامی به دلیل اینکه بحران را از نزدیک شاهد نیستند یا کلا بحران را خوب نمیشناسند، در برخی مقاطع، اطلاعاتی میدهند که این اطلاعات دو گانه است و ایجاد شایعه میکند بنابراین شایعاتی که در این شرایط تحت هرعقیده و سیاستی که مطرح میشود، ضررش بیشتر از منفعت آن است.
او خاطرنشان کرد:به نظرم بایستی خود این بحران را که بیشتر از دو هزار روستا را درگیر کرده است،اول خوب بشناسیم. من زلزله بم بودم، منطقه زلزله زده بم نسبت به این منطقه، زمیناش کفی بود و حرکت به طرف بم و اطراف آن صعب العبور نبود البته در آن شرایط با 30 هزار کشته روبرو بودیم ولی این منطقه در کرمانشاه به دلیل کوهستانی بودند و صعب العبور بودند و فاصله روستاها و تعداد کم جمعیت در خیلی از روستاها، رسیدند به روستاهایی که سرراه نیستند به سادگی امکان پذیر نیست.
باشه آهنگر گفت: ما از کرمانشاه تا منطقه سر پل ذهاب حداقل سه ساعت در راه هستیم و بعد روستاهایی هستند که ما نقشه درستی درباره آنها نداریم بنابراین روند کمک رسانی را به آنها سخت میکند.
او با اشاره به شب زلزلهی کرمانشاه یادآور شد: شب اول از 9 شب که این اتفاق افتاد تا فردا 6، 7 ساعت منطقه تاریک بوده است و خیلی از هلی کوپترها به غیر از برخی هلی کوپترها ارتش نمیتوانستند پرواز کنند تا صبح تازه عمق فاجعه مشخص شده است.
باشه آهنگر با تاکید دوباره بر اینکه "به نظرم تا اندازهای با توجه به اینکه روز چهارم زلزله هست نسبتا همه چیز خوب مدیریت شده است"، در عین حال گفت: البته این بدان معنا نیست که همه چی درست انجام شده است،ما که در کشور بحران خیزی هستیم باید آمادگیمان خیلی بیشتر از این باشد که الان هست.
او ادامه داد: به نظرم ما باید در تمام استانها مخصوص تهران ستاد بحرانمان مثل دبیرخانه دائمی جشنواره باشد و اردوگاههایی را پیش بینی بکنیم و برخی موارد همچون گاز که میتواند بعد از حادثه باعث انفجار بشود را کنترل کنیم. البته کارهایی دارند انجام میدهند اما وقتی چنین اتفاقاتی همچون زلزله کرمانشاه را میبینیم، متوجه میشویم که هنوز مدیریتمان برای این کارها کامل نیست.
باشه آهنگر با اشاره به کمک حضوری مردم در مناطق زلزلهزده آن را حرکت زیبایی دانست اما خطاب به مردم گفت: به نظرم این حضور مبارک با توجه به خطرات این جاده و ترافیکی که ایجاد میکند برای ماشینهای اورژانس و ماشینهایی که ترددشان نیاز هست، کار را سخت میکند بنابراین دوباره تاکید میکنم به نظرم مردم به ارگانهایی که الان واقعا دارند شبانه روز زحمت میکشند، اعتماد کنند.
او ادامه داد: این منطقه در روز تقریبا 25 درجه گرمتر از شب است و این وضعیت حداقل تا یک ماه دیگر هست، لذا به این دوستان و ارگانها اعتماد نکنند تا کمکها حیف و میل نشود و به نیازمندان واقعیاش برسد. ما الان روستا داریم که 60 کیلومتر راه صعب العبور دارند، مردم که نمیتوانند خودشان به آن روستاها دسترسی داشته باشند، اولین روستایی که سر جاده میرسند اقلام کمکیشان را تقسیم میکنند. با تمام احترامی که برای همه قائل هستم اما من پلاکهای ماشینهایی را دیدم که برای آن منطقه نبود و به کمکهای مردم هجوم آورده بودند که اصلا حرکت زیبا نبود.
باشه آهنگر با اشاره به فیلمی که از زلزله بم ساخته است،یادآور شد: در آن فیلم 8 تابلو را بدون کلام و با موسیقی تصویر کردم. اتفاقا یکی از آن تابلوها همان هجوم آدمهایی بود که از جاهای دیگر آمده بودند و کمکها را میبردند، البته در میان این تابلوها، تابلوهای دیگری هم بود که آنجا مردم جانفشانی میکردند، خون میدادند و خیلی کمکهای دیگر انجام می دادند.
این کارگردان در پایان سخنانش گفت: به نظر میآید مرحله اول زلزله الان به انتها رسیده است؛ یعنی اگر مجروحی بوده تقریبا انتقال پیدا کرده، قربانیها مشخص شدهاند. اهدای چادرها 50 تا 60 درصد صورت گرفته است بنابراین مرحله بعدی تثبیت خانوادهها نزدیک خانههایشان است که این اتفاق میتواند بصورت اردوگاهی بیافتد بنابراین باید خانهها آواربرداری بشود و فوری تا آغاز فصل زمستان یک سرپناه برای زلزلهزدگان ساخته شود.
باشه آهنگر تاکید کرد: در این فصل سرد آنها نباید تنها بمانند، یعنی نیاز به پتو، زیرانداز و چادرها رزرو دارند و همچنین به نفت سفید و کپسول گاز و اطراف محل اقامتشان باید سم پاشی بشود و برای پخت و پز باید مواد اولیهی خشک به آنها رسانده شود چون اگر هر روز بخواهند کنسرو و غذای گرم برایشان برده شود، ممکن است خراب بشود. ساماندهی این مواردی که گفتم به نظرم بواسطهی بهیارها و هلال احمر میتواند اتفاق بیافتد و سازمان تعاون روستایی که مناطق زلزلهزده را کدگذاری بکند و طبق یک برنامه ریزی موارد موردنیازشان را به آنها به موقع و درست تحویل بدهد.