ایسنا نوشت: علیرضا رئیسیان با ابراز خوشحالی از استقبال مخاطبان از فیلم‌های نوروز 97 معتقد است: در شرایط امروز جامعه، اینکه سینمای ایران توانسته رکورد سال‌های قبل و سال گذشته را به لحاظ جذب مخاطب و فروش جابجا کند، یک پدیده قابل تحلیل هم از نظر جامعه شناسی و هم از نظر مخاطب شناسی است. این کارگردان سینمای ایران و عضو شورای راهبردی تحقیق و توسعه سینمای ایران در تحلیل شرایط اکران نوروز 97 به ایسنا گفت: به اعتقاد من در شرایطی که در جامعه ما می‌بینیم که خیلی از فعالیت‌های اقتصادی دچار رکود جدی هست و اوضاع معیشتی بخشی از مردم مناسب نیست و اشکالات زیادی در موضوعات اجتماعی، فرهنگی و اقتصادی وجود دارد. اینکه سینمای ایران توانسته رکورد سال‌های قبل و سال گذشته را به لحاظ جذب مخاطب و فروش جابجا کند، یک پدیده قابل تحلیل هم از نظر جامعه شناسی و هم از نظر مخاطب شناسی است. کارگردان فیلم سینمایی «چهل سالگی» تصریح کرد:از منظر جامعه‌شناسی رفتاری، باید بررسی کرد که چگونه این اتفاق رخ می‌دهد.در حال حاضر جامعه ما در شرایطی است که تنها دو پدیده سینما و فوتبال اقبال عمومی را به همراه دارند. بقیه مسایل و حتی تلویزیون(که اعلام کردند 80 درصد رضایت مخاطب را به همراه داشته اما اعلام نشد که چند درصد مخاطب داشته که 80 درصد رضایت‌مندی بوجود آمده است) اقبال عمومی بالایی ندارند، با اینکه تلویزیون انحصاری است و هیچ رقیب بخش خصوصی ندارد. اما سینما اینگونه نیست و هم در حال تهدید از سوی بازار قاچاق فیلم‌های خارجی و ایرانی است و هم کانال‌های ماهواره‌ای زیاد یک رقیب محسوب می‌شوند و در کنار آن همچنان با کمبود سالن و فضای نمایشی مواجه است. بنابراین در این شرایط اتفاق نوروز 97 را باید کامل بررسی کرد. وی با انتقاد از برخی تحلیل‌های غلط در بررسی شرایط کنونی خاطرنشان کرد:البته من دیدم که برخی از افراد به غلط افزایش قیمت بلیت را دلیل این استقبال و افزایش میزان مخاطب و فروش ارزیابی کرده‌اند. اما من معتقدم که طبق آمار فقط افزایش قیمت بلیت موثر نبوده است. به این دلیل که سال 2017 در کشور آمریکا قیمت بلیت سینما حدود 10 درصد افزایش پیدا کرد اما 12 درصد شاهد کاهش مخاطب بودیم و اگر فیلم‌های اواخر سال 2017 نبودند این رقم به بالای 20 درصد افت مخاطب می‌رسید. بنابراین اینکه صرفا افزایش قیمت بلیت باعث افزایش فروش شده باشد ملاک نیست. کارگردان فیلم «دوران عاشقی» ادامه داد: نکته دوم به اعتقاد من این است که امسال 7 فیلم همزمان اکران شد، اما در سال‌های گذشته 4 یا 5 فیلم همزمان اکران می‌شدند و این تنوع سبد اکران نوروزی در افزایش مخاطب کاملا تاثیرگذار بوده است. دلیل دیگر را می‌توان در افزایش تعداد سالن‌های نمایشی بدانیم و دلیل دیگر را باید وضعیت عمومی جامعه بدانیم که علی‌رغم افزایش قیمت بلیت شاهد افزایش مخاطب هم بوده‌ایم و این پدیده کاملا قابل تحلیل است. رئیسیان با ابراز امیدواری برای تداوم استقبال مخاطبان از فیلم‌ها براساس یک برنامه‌ریزی تاکید کرد: اتفاق اکران نوروز 97، یک شروع خوب برای سینمای ایران در سال پیش رو است و تصور من از مجموعه اطلاعاتم و فیلم‌هایی که در جریان آنها هستم این است که شاید فیلم‌های رکوردشکن مانند دوسال گذشته زیاد نداشته باشیم اما معتقدم که میانگین فروش از دو سال قبل بالاتر خواهد بود و این به اعتقاد من حاصل یک برنامه‌ریزی است تا اتفاق. چرا که فیلم‌های رکوردی بیشتر حالت اتفاقی دارند اما وقتی میانگین فروش کل فیلم‌های یک سال بالا باشد یعنی تعداد مشخصی فیلم ظرفیت فروش را جابجا کرده‌اند که یک امتیاز برای سال 97 خواهد بود. این کارگردان سینمای ایران همچنین ضمن هشدار به مدیران سینمایی درباره توجه به همه سلیقه‌ها بیان داشت: البته یک هشدار هم می‌توان متصور بود و آن هم این است که صرفا فیلم‌های کمدی مانند دو سال گذشته سردمدار فروش باشند و این نمی‌تواند یک ماجرای تداوم یافته باشد. باید امسال برنامه‌ای برای ارتقاء کیفیت و تنوع فیلم‌ها در شکل‌های مختلف حتما اجرا شود تا بتوانیم مخاطبینی که خارج از سلیقه کمدی و یا فیلم‌هایی با بار ارزشی خیلی خاص هستند را هم دوباره به سینما برگردانیم چرا که اگر این قشر از مخاطبین از دست بروند دیگر خیلی سخت خواهد بود تا بتوانیم دوباره آنها را به سینما بازگردانیم. وی افزود: در رفتارشناسی سینمای ایران همواره شاهد یکسری موج در دهه‌های مختلف بوده‌ایم و برای سال آینده به اعتقاد من باید برنامه‌ریزی به‌گونه‌ای باید که از همه گونه‎‌های سینما، فیلم در اکران داشته باشیم چرا که فیلم‌های کمدی همچنان با سرعت در حال تولید هستند و فیلم‌های ارزشی را هم سازمان‌ها و ارگان‌ها در دستور کار دارند اما این به تنهایی کفایت نمی‌کند و ما برای نگه داشتن جریان مخاطب و بازگشت مخاطبین از دست رفته باید حتما امسال چند اثر شاخص و قابل تامل داشته باشیم. رئیسیان در خاتمه اظهار داشت: نکته پایانی این است که همه فیلمسازان و شکل‌های مختلف سینمایی باید خوشحال باشند از این جریان استقبالی که از سینما صورت گرفته و البته دولت هم باید کاملا مراقب کیفیت آثار سینمایی باشد.