باشگاه خبرنگاران جوان نوشت: مهرداد فرید به چگونگی اکران فیلمش و تحلیل و بررسی فضای تولید و توزیع فیلم‌ها و سالن داری پرداخت.
مهرداد فرید تهیه کننده و کارگردان سینما درباره چگونگی اکران فیلم سینمایی «دعوتنامه» گفت: «تبلیغات نامناسب، فصل و ساعت مرده، عدم استقبال سالن‌دارها به دلیل کم رنگ بودن بُعد تجاری آن و...باعث شده این فیلم در گیشه شکست بخورد. این سرنوشت فیلم‌هایی است که نگاه فرهنگی دارند، آن هم در سینمایی که حرف اول و آخر را سالن‌دار می‌زند.»
«او ادامه داد: حدود پنجاه سال پیش قانونی در هالیوود اعمال شد که در سینما هیچ شرکتی نمی‌تواند همزمان تولید و توزیع فیلم را انجام دهد و سالن‌دار هم باشد؛ قانونی که شرکت‌ها را مجبور کرد فقط در یک شاخه فعالیت کنند.»
او عنوان کرد: «متاسفانه در کشور ما شرکت‌هایی هستند که هر سه مقوله تولید، توزیع و سالن‌داری سینما را همزمان انجام می‌دهند. اتفاقی که اصلا حرفه ای و صحیح نیست، چون آنها حتی در انتخاب بازیگر و عوامل نفوذ می‌کنند و از فیلم سهم خواهی دارند. از تولیدات حدود 80 فیلم در سال، دست روی 20 اثری می‌گذارند که هم تولید، هم توزیع و هم سالن‌های بیشمار در اختیارشان قرار داده می‌شود. این حرکت جایی برای دیگر فیلمسازها و پیشرفت برای سایر فیلم‌ها و فعالان در سینما باقی نمی‌گذارد.»
فرید اظهار داشت: «این اشخاص در سه صنف تهیه کننده، پخش کننده و سالن‌دار سینما حضور دارند و به نحوی پیش می‌روند که قوانین این سه صنف را به نفع خودشان تنظیم کنند. بنابراین دیگر سینماگرانی که چنین قدرتی ندارند در موضع ضعف می‌افتند و تولید کننده‌های فرهنگی بخصوص در بخش خصوصی یا باید متضرر شوند، کنار بروند و یا باید با آنها کنار بیایند. در کل این اقدامات منجر به حاکمیت سالن‌دار می‌شود، زیرا چندکاره‌ها هم در عرصه تولید و هم در عرصه توزیع به فکر رونق سالن‌های خود هستند.
او تصریح کرد: «پیشنهاد من به دولت و مجلس شورای اسلامی این است که به این جریان ورود کنند و این قاعده را در سینمای ایران به هم بزنند.»
