اکتای براهنی کارگردان فیلم سینمایی «پل خواب» که در جشنواره دو سال پیش به نمایش درآمد و از ۲۰ دی ماه در سینماها اکران شده می‌گوید از آنجایی که داستان فیلمش به‌گونه‌ای است که همیشه به روز است تاخیر در اکران به ضرر فیلمش نشده است.
به گزارش خبرگزاری خبرآنلاین، فیلم سینمایی «پل خواب» ساخته اکتای براهنی از چهارشنبه دو هفته گذشته اکرانش را آغاز کرد. این فیلم در سی و چهارمین جشنواره فیلم فجر به نمایش درآمد اما بعد از دو سال از 20 دی ماه امسال فرصت اکران پیدا کرد.
براهنی درباره به تعویق افتادن اکران فیلم «پل خواب» بعد از دو سال به خبرآنلاین گفت: «در این مدت چند بار قرار شد که این فیلم اکران شود ولی به دلیل وضعیت بازار اکران و حجم فیلم‌های در صف اکران به نمایش درآمدن این فیلم به تعویق افتاد.»
او ادامه داد: «با وجود اینکه فیلم‌ها به جشنواره فجر می‌آیند و استقبال هم می‌شوند اما در اکران با مشکل مواجه می‌شوند. در واقع در اکران چشم‌ها بیشتر به سمت فیلم‌های کمدی است و بازاری که اخیرا و به خصوص در این چند سال اخیر خصوصی شده است باعث شده که اكران فیلم‌های اجتماعی تا حدودی پشت گوش بیفتد. البته ما در این قضیه تنها نبودیم و خیلی فیلم‌های دیگر هم این اتفاق برایشان افتاد. من خودم هم فکر نمی‌کردم اکران این فیلم تا این اندازه زمان ببرد. و فكر نمی‌كردم يك قصه تلخ تا اين حد مورد توجه قرار بگيرد.»
دو سال از ساخته شدن و اولین نمایش این فیلم سینمایی می‌گذرد، براهنی در پاسخ به این سوال که آیا طولانی شدن اکران فیلم به قصه و فضای فیلم لطمه زده است یا خیر بیان کرد: «برای یک فیلمی که بخصوص به جشنواره فیلم فجر میرود و به نوعی در تقویم سینمایی ایران قرار می‌گیرد بهترین حالت این است که همان موقعی که جشنواره فجر در حال برگزاری است تکلیف اکران آن هم مشخص شود، حتی اگر فیلم اجتماعی سنگینی است و نمی خواهند برای عید اکرانش کنند، حداقل مشخص کنند چه زمانی اکران می شود. اما وقتی از این سررسید می‌گذریم و دوباره فیلم‌ها دیگری می‌آیند و در چرخه اکران قرار می‌گیرند دیگر ماجرا شکل دیگری به خود می‌گیرد. درباره فیلم خودمان هم اگر امسال می‌گذشت دوباره یکسری فیلم‌های دیگر در صف اکران قرار می‌گرفتند و مسئله اکران برای «پل خواب» پیچیده‌تر می‌شد.»
او درباره به روز بودن سوژه فیلم‌اش نیز افزود: « شاید مسئله به روز بودن در فیلم‌هایم یک مقدار ذاتی است و خیلی پیش‌بینی از قبل درباره‌اش نکردم. سوژه‌هایی که من برای کارهایم انتخاب می‌کنم سوژه‌هایی است که به درونیات انسان‌ها ربط دارند. مثلا وقتی یک نفر درباره حسادت يا انتقام فیلم می‌سازد شاید هیچ وقت قدیمی نشود ولی وقتی راجع به سوژه ژورنالیستی روز باشد قطعا به تعویق افتادن زمان اکرانش به ضرر فیلم خواهد بود.»
براهنی درباره انتخاب بازیگران فیلمش به خبرآنلاین گفت: «در مقوله انتخاب بازیگر همیشه چالشی در من وجود دارد که از بازیگری استفاده كنم كه سالها در اوج نبوده باشد. در اوج ماندن بازيگر را خسته و بي انگيزه مي كند. به طور كلي ترجیح می‌دهم از بازیگرانی استفاده کنم که یا رو به جلو و پيشرفت هستند یا اینکه اگر فکر کنم بازیگر مهمي بوده که در حقشان ظلم شده، مثل آقای زنجانپور، كه سالها مظلومانه در اوج بودند ولي بيست سال كار نكرده بودند. ترجيحم اين است كه کلیشه نباشند و در موقعیت کاری که زیاد روتین نشده باشند از آنها استفاده خواهم کرد. برای من این قضیه خیلی مهم است چون من ارتباط زیادی با چهره عمومی کستینگ سینمایی ایران ندارم و واقعیت این است فضا و دیدگاهی که من دوست دارم در آن فیلم بسازم دیدگاهی است که كارم ستاره محور نباشد. بازيگر سر كار من زحمت زيادی می‌كشد. ولي يك ايراد اساسي در اين نوع كار وجود دارد كه وقتي كار من دو سال اكران نمی‌شود مخاطبان نقطه عزيمت نقش و شخصيت و تيپ را متوجه نمی‌شوند.»
او در پاسخ به این سوال که چرا در «پل خواب» هومن سیدی، ساعد سهیلی که چهره‌های جوان و اکبر زنجانپور که از قدیمی‌ها و شناخته شده‌های بازیگری است استفاده کرده گفت: «وقتی که وارد سینمای بدنه می‌شوی و می‌خواهی فیلم بسازی باید توان استفاده از بازیگر در موقعیت‌های مختلف را داشته باشی. برای من همیشه بازیگری که رو به صعود و اوج باشد و روند رو به رشد را در مسیر حرفه‌ای‌اش داشته باشد ولی در همان موقعیت کلیشه نشده باشد انتخاب خوبی است. در نقش‌هایی که می‌نویسم هم به نظرم اگر قرار باشد آدم‌های روتینی این نقش‌ها را بازی کنند نقش از دست میرود. در واقع من به دنبال بازیگر روتین و کلیشه‌ای در نقش‌ها نیستم چون اصلا آن مشخصات را نمي‌خواهم. بازیگرهایی که من در «پل خواب» انتخاب کردم به نظرم سه سال پيش دارای این ویژگی‌ها بودند. ولي اين فيلم سه سال پيش ساخته شده و براي يك نفر آدم دقيق لازم است بنشيند و اين روند را قياس كند و ببيند كارنامه انتخابهای بازيگر چه صورتي داشته است.»
این کارگردان ادامه داد: «من می‌توانستم مثلا از یک پدر یا یک زن پولدار کلیشه‌ای، عادی و معمولی استفاده کنم. من معتقدم در هر انتخابی یک بار فرهنگی هم هست. بازیگر به نظر من باید یک اوج و فرود باشد نه اینکه حتی در اوجش کلیشه شده باشد وگرنه من برای نقش‌های این فیلم پیشنهادهای زیادی داشتم و از بین آنها در لحظه ساعد سهیلی یا بازیگران دیگر را انتخاب کردم. حتی من در ذهن خودم برای انتخاب خانم تسلیمی برای این نقش از پیش‌زمینه‌ای که از ایشان در سریال «وضعیت سفید» داشتم استفاده کردم.»
